Adres Ip

Adres IP (ang. IP address) – liczbowy identyfikator nadawany interfejsowi sieciowemu, grupie interfejsów (broadcast, multicast), bądź całej sieci komputerowej w protokole IP, służący identyfikacji elementów sieci w warstwie trzeciej modelu OSI – w obrębie sieci lokalnej oraz poza nią (tzw. adres publiczny).

Dynamiczne i statyczne adresy IP

Istnieją dwie podstawowe metody przydzielania adresów IP – dynamiczne i statyczne. Dynamiczne adresy IP są przydzielane przez serwer DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) w sieci. Serwer DHCP zarządza pulą dostępnych adresów IP i przydziela je tymczasowo urządzeniom w sieci na żądanie. Gdy urządzenie opuszcza sieć lub wygasa czas przydzielonego adresu IP, serwer DHCP może przydzielić ten adres innemu urządzeniu. Dynamiczne adresy IP są powszechnie stosowane w sieciach domowych i firmowych, ponieważ pozwalają na oszczędność dostępnych adresów IP. Statyczne adresy IP są przypisywane ręcznie przez administratora sieci i nie zmieniają się automatycznie. Są one używane dla urządzeń, które wymagają stałego adresu IP, takich jak serwery, drukarki sieciowe czy systemy monitoringu. Statyczne adresy IP ułatwiają zarządzanie siecią oraz dostęp do krytycznych zasobów, ale jednocześnie zwiększają ryzyko wyczerpania puli dostępnych adresów IP oraz możliwość wystąpienia konfliktów adresowych, jeśli nie są odpowiednio zarządzane.

Rodzaje adresow ip

Od 1977 w Internecie używane są adresy IP protokołu w wersji czwartej, IPv4. Zapotrzebowanie na adresy IPv4 stało się na tyle duże, że pula nieprzydzielonych adresów zaczęła się wyczerpywać (w 2011 roku zakładano, że w zależności od regionu nastąpi to w roku między 2011 a 2016), z tego powodu powstała nowa, szósta wersja protokołu – IPv6, której test odbył się 8 czerwca 2011 roku. Jest to kod alfanumeryczny zbudowany z 8 grup składających się z 4 znaków (oddzielonego dwukropkami). Każda z grup składających się na adres IPv6 zawiera cyfry od 0 do 9 i litery od a do f, do których przypisane są liczby od 10 do 15.